It-trasfigurazzjoni tas-Salib tiżvela l-misteru ta’ kif it-tbatija, li darba kienet simbolu tal-mistħija, issir mezz ta’ grazzja, saħħa, u glorja. Ġesù Kristu, fit-tagħlim tiegħu, jippreżenta s-salib mhux bħala piż li wieħed jibża’ minnu iżda bħala teżor li wieħed għandu jilqa’. In-natura umana tirrifjuta s-salib meta taħseb dwar it-tbatija, iżda l-grazzja tirrikonoxxi li fis-Salib jinsab l-aktar rigal prezzjuż. Huwa permezz tas-Salib biss li wieħed isib it-triq għas-saltna tas-smewwiet.
Is-Salib huwa saħħa, is-Salib huwa ħajja, is-Salib jeħlisna mill-qawwa tal-għadu. Bis-Salib, Alla jferra’ fuqna l-ferħ tas-sema; fih insibu l-paċi tal-qalb u l-perfezzjoni tal-qdusija. Jiġbor fih innifsu l-virtujiet kollha u jwassalna għall-aktar xewqat profondi ta’ ruħna. Li nġorru s-salib bil-fidi jfisser li nimxu fil-passi ta’ Kristu, u nħallu t-tbatija tiġi trasformata f’imħabba fidwa.
Dan il-misteru jindika wkoll il-qawwa sempliċi, iżda profonda, tas-sinjal tas-Salib. Ġesù jsejħilna biex nużawh b’devozzjoni, għax iġorr forza qawwija kontra l-għedewwa kemm spiritwali kif ukoll fiżiċi. Permezz tiegħu, il-Knisja ssib protezzjoni, il-qaddisin isibu s-saħħa, u l-attakki tal-ħażen jiġu megħluba. Li nwarrbu s-Salib ifisser li nwarrbu għajnuna divina mogħtija permezz tal-merti infiniti ta’ Kristu.
Għalhekk, is-Salib, li darba kien sinjal ta’ telfa, issa jiddi bħala rebħa, ħajja, u qdusija. Permezz tiegħu, in-nisrani jsib kemm gwida kif ukoll protezzjoni. Is-Salib, eżaltat, jibqa’ għalina l-aktar sinjal qawwi ta’ rebħa u ta’ tama.
Meta nikkontemplaw is-Salib, aħna mistiedna nieqfu, nirriflettu, u nitolbu b’qalb id-dixxiplu: Sinjur Ġesù Kristu, għandi bżonnok biex ngħix u mmut tajjeb. Għalhekk nitolbok li tiddireġini dejjem u ma tabbandunani qatt.
