Il-fidi u t-tama huma virtujiet inseparabbli fil-mixja tal-ħajja Nisranija. Mingħajr fidi, ma jistax ikun hemm tama vera. San Pawl ifakkarna: “Issewdux qalbkom bħall-bqija tal-bnedmin li m’għandhomx tama” (1 Tess 4,13). Mingħajr twemmin fil-ħajja ta’ dejjem, il-mewt tidher bħala d-destinazzjoni finali; ir-ruħ tintefa bħall-fjamma tax-xemgħa, mingħajr ebda tama ta’ qawmien.
Imma l-messaġġ nisrani joffri xi ħaġa akbar minn hekk. Ġesù Kristu għallimna li fl-aħħar taż-żmien, in-nies kollha jerġgħu jqumu u kemm it-tajbin kif ukoll il-ħżiena għandhom jinġabru għall-ġudizzju finali. Dan it-tagħlim, ibbażat fuq il-qawmien ta’ Ġesù Kristu, joffri tama li tasal lil hinn mill-qabar.
Meta Alla qal lil Mosè, “Jien Alla ta’ Abraham, Alla ta’ Iżakk, u Alla ta’ Ġakobb” (Eżodu 3,6), dawn il-patrijarki kienu ilhom li mietu. Iżda Alla mhux Alla tal-mejtin, imma tal-ħajjin. Ħajjithom ma spiċċatx fil-mewt, iżda baqgħet ħajja fil-misteru tal-ħajja li għad trid tiġi.
San Pawl jirrifletti fuq in-natura tal-ġisem irxoxt: “Jinżera’ ġisem li jitħassar, iqum ġisem li ma jitħassarx; jinżera’ fl-għajb, iqum fil-ġieħ; jinżera’ fid-dgħufija, iqum fis-saħħa” (1 Kor 15,42). Il-ġisem tagħna, dgħajjef u mortali, se jitqajjem fil-qawwa u l-glorja. Il-bniedem li jgħix ħajja tajba u ġusta se jixbah lil Kristu fil-qawmien, mhux biss fl-ispirtu, imma f’ġisem glorifikat ukoll.
Ħafna jemmnu din il-verità mingħajr ma jaraw. Kristu faħħar fidi bħal din meta qal, “Ħenjin dawk li ma rawx u emmnu” (Ġw 20,29). Li temmen mingħajr prova viżibbli huwa att ta’ fidi kbira u tama msejsa fil-konvinzjoni li Alla hu tajjeb u fidil.
Kristu Rxoxt jimlielna qalbna bit-tama. U għax it-tama ma tqarraqx bina, aħna ngħixu bil-fiduċja li xi darba niltaqgħu wiċċ imb wiċċ ma’ dak li jħobbna b’imħabba bla qies.
